luminarz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[lũˈmʲĩnaʃ], AS[lũmʹĩnaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek wybitnie wykształcony, znany w kręgach naukowych lub kulturalnych
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) koryfeusz, znakomitość
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) osobistość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. luminaire[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „luminarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.