lort

lort (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wulg. gówno (odchody)

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) wulg. przen. gówno

wykrzyknik

(3.1) wulg. kurwa!, cholera!

odmiana:

(1.1) en lort, lorten, lorte, lortene

(2.1) et lort, lortet, lorte, lortene

przykłady:

(1.1) En af jer må have trådt i en lort, gå ud og tør skoene af. → Jeden z was musiał wdepnąć w gówno, wyjdźcie na zewnątrz i wytrzyjcie buty.

(2.1) «Reklamer er noget lort!» → „Reklamy to gówno!”

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pølse, bæ

antonimy:

(1.1) tis

(2.1) pis, shit

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. lortet

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

lort (język szwedzki)

lort (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pot. brud, nieczystość

(1.2) pot. gnój, łajno, odchody, ekskrementy

odmiana:

(1) en lort, lorten, lortar, lortarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) smuts, snusk

(1.2) dynga, spillning, avföring, bajs, skit, exkrementer

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. lorta

przym. lortig

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe lortgris • hundlort

etymologia:

uwagi:

źródła: