lituanizacja

lituanizacja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌlʲitu^wãɲiˈzaʦ̑ʲja], AS: [lʹitu^u̯ãńizacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) proces przyswajania lub celowego, stopniowego narzucania przez państwo litewskie litewskiego języka, obyczajów, kultury i wzorców w sztuce; zob. też lituanizacja w Wikipedii

(1.2) jęz. nadawanie słowom form litewskich

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	lituanizacja
dopełniacz	lituanizacji
celownik	lituanizacji
biernik	lituanizację
narzędnik	lituanizacją
miejscownik	lituanizacji
wołacz	lituanizacjo

przykłady:

(1.1) Od października 1939 roku władze litewskie przystąpiły do brutalnej lituanizacji Wileńszczyzny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) litwinizacja

(1.2) litwinizacja

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wynaradawianie, wynarodowienie; asymilacja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lituanizowanie n, zlituanizowanie n, lituanizm m

czas. lituanizować (się) ndk., zlituanizować (się) dk.

przym. lituanizacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lithuanization
• rosyjski: (1.1) литуанизация ż, литвинизация ż

źródła: