lefebryzm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[lɛˈfɛbrɨsm̥], AS[lefebrysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. tradycjonalistyczny ruch wewnątrz Kościoła katolickiego, sprzeciwiający się reformom Soboru Watykańskiego II, związany z Bractwem Kapłańskim św. Piusa X; zob. też Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lefebvryzm, piusowcy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. lefebvryzm m, lefebrysta m, lefebrystka ż
przym. lefebrystyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od nazwiska założyciela Marcela Lefebvre'a
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.