lec

lec (język polski)

wymowa:

IPA: [lɛt͡s], AS: [lec]

^ⓘ

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany

(1.1) książk. opaść, kładąc się na czymś

(1.2) książk. zginąć w walce

rzeczownik

(2.1) st.pol. lejce

odmiana:

(1.1-2) koniugacja Vc

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		lec
czas przyszły prosty		legnę	legniesz	legnie	legniemy	legniecie	legną
czas przeszły	m	ległem	ległeś	legł	legliśmy	legliście	legli
	ż	ległam	ległaś	legła	ległyśmy	ległyście	legły
	n	ległom	ległoś	legło
tryb rozkazujący		niech legnę	legnij	niech legnie	legnijmy	legnijcie	niech legną
pozostałe formy czas zaprzeszły m ległem był ległeś był legł był legliśmy byli legliście byli legli byli ż ległam była ległaś była legła była ległyśmy były ległyście były legły były n ległom było ległoś było legło było forma bezosobowa czasu przeszłego legnięto tryb przypuszczający m ległbym, byłbym legł ległbyś, byłbyś legł ległby, byłby legł leglibyśmy, bylibyśmy legli leglibyście, bylibyście legli legliby, byliby legli ż ległabym, byłabym legła ległabyś, byłabyś legła ległaby, byłaby legła ległybyśmy, byłybyśmy legły ległybyście, byłybyście legły ległyby, byłyby legły n ległobym, byłobym legło ległobyś, byłobyś legło ległoby, byłoby legło imiesłów przysłówkowy uprzedni ległszy rzeczownik odczasownikowy legnięcie, nielegnięcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) legnąć, położyć się, zwalić się

(1.2) polec, polegnąć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-2)

rzecz. legnięcie n, leżenie n

czas. legnąć, polec, polegnąć, położyć, zlegnąć

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) prasł. *legti → położyć się (do snu), paść, upaść, opaść

uwagi:

tłumaczenia:

• cerkiewnosłowiański: (1.1) возлещи

źródła: