laweta

laweta (język polski)

laweta (1.1)

laweta (1.2)

laweta (1.3)

wymowa:

IPA: [laˈvɛta], AS: [laveta] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wojsk. podstawa armaty służąca jako oparcie dla lufy i przyrządów celowniczych

(1.2) kolej. wagon kolejowy służący do przewozu samochodów

(1.3) mot. samochód z platformą do przewożenia samochodów osobowych, często z wyciągarką do wtaczania niesprawnych pojazdów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	laweta	lawety
dopełniacz	lawety	lawet
celownik	lawecie	lawetom
biernik	lawetę	lawety
narzędnik	lawetą	lawetami
miejscownik	lawecie	lawetach
wołacz	laweto	lawety

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) łoże działa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. laweciarz m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Lafette < franc. l' + affût

(1.2-3) od (1.1)

uwagi:

zob. też laweta w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carriage; (1.3) wrecker, tow truck
• esperanto: (1.1) afusto
• francuski: (1.1) affût m; (1.3) dépanneuse ż
• hiszpański: (1.1) cureña ż, afuste m; (1.3) grúa ż
• niemiecki: (1.1) Lafette ż
• nowogrecki: (1.1) κιλλίβαντας m; (1.3) ρυμουλκό n, ρυμουλκό όχημα n
• rosyjski: (1.1) лафет m; (1.3) эвакуатор m
• turecki: (1.1) top arabası
• ukraiński: (1.1) лафет m; (1.3) евакуатор m
• węgierski: (1.3) autómentő
• włoski: (1.1) affusto m; (1.3) carro attrezzi, sfasciacarrozze m

źródła: