languir (język francuski) edytuj

wymowa:
IPA[lɑ̃.ɡiʁ]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) książk. opadać z sił, słabnąć, marnieć
(1.2) przen. cierpieć, usychać (np. z tęsknoty)
(1.3) wyczekiwać, tęsknić[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.3) languir après quelqu'un
synonimy:
(1.2) souffrir
(1.3) soupirer
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. langueur ż
przym. langoureux
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. languērebyć leniwym / ospałym, więdnąć, być pozbawionym siły[2][3]
uwagi:
źródła:
  1. Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2.   Hasło „languir” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.
  3.   Hasło „languir” w: Des dictionnaires Larousse.