landszaft

landszaft (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlãnṭʃaft], AS: [lãnṭšaft], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. obraz przedstawiający pejzaż

(1.2) książk. pogard. obraz, który ma niewielką wartość artystyczną

(1.3) widok, panorama natury; krajobraz

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	landszaft	landszafty
dopełniacz	landszaftu	landszaftów
celownik	landszaftowi	landszaftom
biernik	landszaft	landszafty
narzędnik	landszaftem	landszaftami
miejscownik	landszafcie	landszaftach
wołacz	landszafcie	landszafty

przykłady:

(1.1) Filip był miłośnikiem landszaftów Moneta.

(1.2) Na bazarze można nabyć mnóstwo landszaftów.

(1.3) Weszli na szczyt góry, a ich oczom ukazał się przecudny landszaft.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

lanszaft

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. landszafcik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Landschaft

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: