ladaco (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[laˈdaʦ̑ɔ], AS[ladaco]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub nijaki

(1.1) przest. dziś żart. człowiek nic niewart, postępujący lekkomyślnie i nieodpowiedzialnie
odmiana:
(1.1)[1] nieodm.,
przykłady:
(1.1) marynarz ten był wielkim ladaco[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) drapichrust, gałgan, hultaj, huncwot, nicpoń, łachmyta, łapserdak[3]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ladacznica ż
przym. ladacy, ladaczny
zaim. lada co
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
pol. lada + co[4]
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ladaco” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Szaman Morski, Karol Olgierd Borchardt, 1985 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Porada „Ladacznica a ladaco” w: Poradnia językowa PWN.