kwita (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkfʲita], AS[kfʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
?/i
znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) …zamykający wypowiedź, podkreślający, że nadawca nie ma nic więcej do powiedzenia na dany temat lub że to, o czym była mowa, zostało zakończone[1]
(1.2) …wyrażający w sposób stanowczy wolę zakończenia czegoś[1]
odmiana:
(1.1-2) nieodm.
przykłady:
(1.1) No, mówię ci, że jestem niezniszczalny i kwita, niepotrzebnie się więc męczysz![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) koniec i kropka, koniec, kropka, amen, rzekłem, dość, dosyć, nic z tego
(1.2) basta
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kwit m, kwitowanie n, skwitowanie n
czas. kwitować ndk., skwitować dk.
przym. kwitacyjny, kwitowy
związki frazeologiczne:
być kwita
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „kwita” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Stanisław Lem, Bajki robotów, 1964, Narodowy Korpus Języka Polskiego.