kwintet fortepianowy

kwintet fortepianowy (język polski)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. klasyczny zespół pięciu muzyków grających na dwojgu skrzypcach, altówce, wiolonczeli i fortepianie

(1.2) muz. utwór na dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i fortepian; zob. też kwintet fortepianowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kwintet fortepianowy	kwintety fortepianowe
dopełniacz	kwintetu fortepianowego	kwintetów fortepianowych
celownik	kwintetowi fortepianowemu	kwintetom fortepianowym
biernik	kwintet fortepianowy	kwintety fortepianowe
narzędnik	kwintetem fortepianowym	kwintetami fortepianowymi
miejscownik	kwintecie fortepianowym	kwintetach fortepianowych
wołacz	kwintecie fortepianowy	kwintety fortepianowe

przykłady:

(1.2) Posłuchamy „Kwintetu fortepianowego g-moll” Dmitrija Szostakowicza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zespół

(1.2) utwór

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) piano quintet; (1.2) piano quintet

źródła: