kwestor

kwestor (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkfɛstɔr], AS: [kfestor], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) główny księgowy na wyższej uczelni

(1.2) hist. w starożytnym Rzymie: urzędnik sprawujący początkowo funkcję sędziego śledczego oraz oskarżyciela publicznego w sprawach karnych, a później administratora skarbu publicznego; zob. też kwestor w Wikipedii

(1.3) hist. w dawnej Polsce: urzędnik zajmujący się finansami

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwestura ż, kwesta ż, sekwestracja ż

forma żeńska kwestorka ż

czas. kwestować

przym. kwestorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. quaestor

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.2) квестор m
• łaciński: (1.2) quaestor
• słowacki: (1.1) kvestor m; (1.2) kvestor m

źródła: