kvinnosakskvinna (język szwedzki) edytuj

wymowa:
[²kv'in:osa:kskvin:a]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) emancypantka[1]
odmiana:
(1.1) en kvinnosakskvinna, kvinnosakskvinnan, kvinnosakskvinnor, kvinnosakskvinnorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 97.