wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) zwyczaj, być przyzwyczajonym, zwykły
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
czas. kutimi, kutimigi, kutimiĝi, alkutimigi, alkutimiĝi, dekutimigi, dekutimiĝi, malkutimiĝi
rzecz. kutimo, alkutimaĵo, alkutimiĝo
przym. kutima, alkutimiĝinta
przysł. kutime
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. coutume
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 4.
źródła: