kustodia (język polski) edytuj

 
kustodia (1.3)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. zakonna jednostka administracyjna niższa rangą od prowincji, zarządzana przez kustosza; zob. też kustodia (administracja kościelna) w Wikipedii
(1.2) rel. diecezja w Kościele Katolickim Mariawitów w Rzeczypospolitej Polskiej
(1.3) rel. naczynie liturgiczne służące do przechowywania hostii wystawianej w monstrancji; zob. też kustodia w Wikipedii
(1.4) daw. pilnowanie czegoś, bycie odpowiedzialnym za coś
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Ojciec Tomasz odbył nowicjat w Kustodii Ziemi Świętej na przełomie 2000 i 2001 roku.
(1.3) Akolita przełożył hostię z kustodii do monstrancji.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Kustodia Ziemi Świętej • kustodia egipska / ukraińska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.3) naczynie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kustosz mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. custodia[1]straż, warta
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kustodia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

kustodia (język baskijski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. monstracja[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eguzki saindu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: