kurierka

kurierka (język polski)

wymowa:

IPA: [kurʲˈjɛrka], AS: [kurʹi ̯erka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: kurier

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurierka	kurierki
dopełniacz	kurierki	kurierek
celownik	kurierce	kurierkom
biernik	kurierkę	kurierki
narzędnik	kurierką	kurierkami
miejscownik	kurierce	kurierkach
wołacz	kurierko	kurierki

przykłady:

(1.1) Kobiety uczestniczyły w powstaniu styczniowym, pełniąc funkcje łączniczek, zwiadowczyń, kurierek, adiutantek, sanitariuszek. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. kurier

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: kurier

• czeski: (1.1) kurýrka ż
• słowacki: (1.1) kuriérka ż

źródła: