kurant
kurant (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. mechanizm wygrywający melodię umieszczany w zegarze lub innym urządzeniu[1][2]
- (1.2) muz. melodia wygrywana przez mechanizm kurantowy
- (1.3) hist. choreogr. francuski taniec dworski popularny w XVI wieku[3]; zob. też Courante (taniec) w Wikipedii
- (1.4) muz. melodia przygrywana do kuranta (1.3)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kurant kuranty dopełniacz kuranta kurantów celownik kurantowi kurantom biernik kurant kuranty narzędnik kurantem kurantami miejscownik kurancie kurantach wołacz kurancie kuranty - (1.3-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kurant kuranty dopełniacz kuranta kurantów celownik kurantowi kurantom biernik kuranta kuranty narzędnik kurantem kurantami miejscownik kurancie kurantach wołacz kurancie kuranty
- przykłady:
- (1.2) Kuranty wygrywały zegary i tabakiery.
- (1.3) Kurant charakteryzował się skocznymi figurami choreotechnicznymi.
- składnia:
- synonimy:
- (1.3) courante
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- przysłowia: trafił frant na franta i wyciął mu kuranta • trafił frant na franta i wyrżnął mu kuranta
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) courante, corrente, coranto, corant
- francuski: (1.3) courante ż
- niemiecki: (1.1) Glockenspiel n
- źródła: