kunlaboranto
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) współpracownik
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo kunlaboranto kunlaborantoj akuzativo kunlaboranton kunlaborantojn
- przykłady:
- (1.1) Ŝia avo estis nia multjara kunlaboranto. → Jej dziadek był naszym wieloletnim współpracownikiem.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kunlaboro, kunlaborado, kunlaborantino
- czas. kunlabori
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: