kumplostwo (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kũmˈplɔstfɔ], AS[kũmplostfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. przyjazne stosunki między kumplami[1]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) koleżeństwo, przyjaźń, zażyłość
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kumpel m, kumpela ż, kumpelka ż, kumplowanie n, skumplowanie n, zakumplowanie n
czas. kumplować się ndk., skumplować się dk., zakumplować się dk.
przym. kumpelski, kumplowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przyjaźń
źródła:
  1.   Hasło „kumplostwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.