wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. dobry znajomy lub przyjaciel[1]
(1.2) przest. ktoś z grupy związanej wspólnymi interesami, pokrewieństwem[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kum
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kum m, kuma ż, kumoterki nmos, kumoterstwo n
forma żeńska kumoterka ż
przym. kumoterski
przysł. po kumotersku
czas. skumotrzyć się
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. compaterojciec chrzestny[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kumoter” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „kumoter” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.