kultura języka (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) jęz. dyscyplina zajmująca się normatywnością w języku
(1.2) jęz. posługiwanie się językiem zgodnie z pewnymi normami językowymi, zwłaszcza umiejętność operowania językiem standardowym
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) normatywistyka, kultura językowa, kultura mowy
(1.2) kultura językowa, kultura mowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też kultura języka w Wikipedii
por. preskryptywizm • normatywizm • normatywistyka
Pojęcie powstałe pod wpływem teorii Praskiego Koła Lingwistycznego, upowszechnione w środowiskach lingwistycznych krajów byłego bloku wschodniego.
tłumaczenia:
źródła: