kulsprutgevär (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wojsk. ręczny karabin maszynowy[1]
odmiana:
(1.1) ett kulsprutgevär, kulsprutgeväret, kulsprutgevär, kulsprutgevären
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 264.