kulpa

kulpa (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wina

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) erru, hoben

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kulpadun, kulpagabe, kulpagari, kulpante

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kulpa (esperanto)

morfologia:

kulp•a

wymowa:

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) winny, winien

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	kulpa	kulpaj
akuzativo	kulpan	kulpajn

przykłady:

(1.1) La ŝarĝaŭtisto ne estis kulpa pri la akcidento. → Kierowca ciężarówki nie był winny wypadkowi.

(1.1) Ŝia fratino en ĉio estas kulpa. → Jej siostra we wszystkim była winna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) senkulpa

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kulpi, kulpigi, kulpiĝi

rzecz. kulpo, kulpeco, kulpulo

przysł. kulpe

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: