Wikisłownik

kulbana

kulbana (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wojsk. tor pocisku[1], trajektoria[2]
odmiana:
(1.1) en kulbana, kulbanan, kulbanor, kulbanorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) szw. kula + bana → kula + trasa
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 263.
  2. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kulbana&oldid=6701506”