Podobna pisownia Podobna pisownia: kùbizm

kubizm (język polski) edytuj

 
kubizm (1.1)
 
kubizm (1.1)
wymowa:
IPA[ˈkubʲism̥], AS[kubʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. kierunek w sztuce zapoczątkowany we Francji na początku XX wieku, który opiera się o spłaszczenie perspektywy i zgeometryzowanie kształtów; zob. też kubizm w Wikipedii
(1.2) archit. czeski i słowacki styl w architekturze na początku XX w.; zob. też kubizm (architektura) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Ale to, co wygląda na agonię, na przedśmiertne grymasy właśnie owe kubizmy, ekspresjonizmy, formizmy to może ocalić sztukę.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kubik m, kubista m, kubistka ż, kubistyczność ż, kubizowanie n
czas. kubizować ndk.
przym. kubistyczny
przysł. kubistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. cubisme[3]
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[4]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Poezja 1984, wyd. 6-12, s. 254
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „kubizm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

kubizm (język uzbecki) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szt. kubizm[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: