kto z kim przestaje, takim się staje

kto z kim przestaje, takim się staje (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈktɔ ˈsʲ‿cĩm pʃɛˈstajɛ ˈtacĩmʲ‿ɕɛ ˈstajɛ], AS[kto sʹ‿ḱĩm pšestai ̯e taḱĩmʹ‿śe stai ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.nazal.denazal.zmięk. międzywyr.przyim. nie tw. syl.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) długie przebywanie z kimś powoduje upodobnienie się do niego, przejęcie czyichś zwyczajów, poglądów[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
forma „kto z kim przystaje, takim się staje” jest niepoprawna (słowo „przestawać” oznacza „obcować z kimś”; słowo „przystawać” nie ma takiego znaczenia)
por. jeśli wejdziesz między wrony, musisz krakać jak i one • jedna owca parszywa całe stado zarazi
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „kto z kim przestaje, takim się staje” w: Piotr Müldner-Nieckowski, Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego, Świat Książki, Warszawa 2003, ISBN 83-7311-734-2, s. 604.