kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈktɔ ˈrãnɔ ˈfstajɛ ˈtɛ̃mu ˈpãn‿buɡ ˈdajɛ], AS[kto rãno fstai ̯e tmu pãn‿bug dai ̯e], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.zestr. akc. ?/i
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) ludziom pracowitym dobrze się wiedzie, bo wszystko im sprzyja, nawet sam Bóg
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nie dospać trzeba, kto chce dostać chlebakto chce żyć z swojej pracy, dolegać nie trzeba
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: