kszatrija (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kʃaˈtrʲija], AS[kšatrʹii ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) indyjski rycerz, członek warny; zob. też kszatrija w Wikipedii
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
sanskr. क्षत्रिय (kṣatríya), od sanskr. क्षत्र (kṣatrá) → posiadłość[2]
uwagi:
należy do wyjątków od zasady, że po spółgłoskach piszemy „rz[3]
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kszatrija” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Hasło „kszatrija” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
  3.   Hasło „Zasady pisowni i interpunkcji” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.