kruchta (język polski) edytuj

 
wnętrze kruchty (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. kośc. przedsionek w kościele; zob. też kruchta w Wikipedii
(1.2) obraź. ludzie bezkrytycznie nastawieni do instytucji kościoła
(1.3) obraź. mentalność nacechowana ślepym przyjmowaniem nauk kościelnych[1]
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Prasę katolicką można nabyć w kruchcie kościoła.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pomieszczenie
(1.3) mentalność
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kruchtowy, kruchciany
związki frazeologiczne:
etymologia:
czes. kruchta < śwn. gruft, śwn. kruftdół, krypta < łac. crypta[1] < gr. κρυπτή (kruptḗ) < gr. κρυπτός (kryptós) → ukryty
uwagi:
(1.2-3) zwykle w lp
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „kruchta (mentalność)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.