wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) liter. osoba, która napisała lub pisze kronikę
(1.2) osoba śledząca i opisująca przebieg faktów, np. w czasopiśmie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Historycy uznają wielkość kronikarza, jakkolwiek w jego tekstach opowieści ubarwione elementami legendarnymi, ale pamiętajmy, że pisał on w celach dydaktycznych[1].
(1.2) Kronikarz brochowski nie mógł opuścić takiego wydarzenia[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dziejopisarz, dziejopis, rocznikarz
(1.2) faktograf, memuarysta, chronograf, annalista
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kronika ż, kronikarstwo n
forma żeńska kronikarka ż
przym. kronikarski
przysł. kronikarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kronika + -arz < łac. chronica < gr. χρονικός < gr. χρόνος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Z internetu, www.opoka.org.pl.
  2. Z internetu, kronikarzbrochowski.blogspot.com.