kronikarski (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z kronikarstwem, dotyczący kronikarstwem
(1.2) w sposób typowy dla kronik
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W kwietniu 2011 roku ruch kronikarski i cała jednostka OSP Czechowice okryła się żałobą[1].
(1.1) Poczułem kronikarski obowiązek, żeby uwiecznić najlepszy fragment tego wpisu[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) ruch kronikarski
(1.2) styl kronikarski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kronika ż, kronikarz mos, kronikarka ż, kronikarstwo n
przysł. kronikarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kronika + -arski < łac. chronica < gr. χρονικός < gr. χρόνος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Z internetu, www.ospczechowice.pl.
  2. Z internetu, www.wykop.pl.