krnąbrność

krnąbrność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkr̥nɔ̃mbrnɔɕt͡ɕ], AS: [kr̦nõmbrność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brak posłuszeństwa, ignorowanie rozkazów, nakazów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	krnąbrność
dopełniacz	krnąbrności
celownik	krnąbrności
biernik	krnąbrność
narzędnik	krnąbrnością
miejscownik	krnąbrności
wołacz	krnąbrności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nieposłuszeństwo, niekarność, niesforność, niesubordynacja, przekora, upór

antonimy:

(1.1) karność, posłuszeństwo, potulność, subordynacja, uległość, zdyscyplinowanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. krnąbrny

przysł. krnąbrnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) entêtement m, opiniâtreté ż
• hiszpański: (1.1) terquedad ż, cabezonería ż
• nowogrecki: (1.1) πείσμα n, ξεροκεφαλιά ż

źródła: