kris

kris (język polski)

kris (1.1)

wymowa:

IPA: [krʲis], AS: [krʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sztylet malajski; zob. też kris w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kris	krisy
dopełniacz	krisu	krisów
celownik	krisowi	krisom
biernik	kris	krisy
narzędnik	krisem	krisami
miejscownik	krisie	krisach
wołacz	krisie	krisy

przykłady:

(1.1) Krisy najczęściej kojarzą mi się ze skrytobójcami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) sztylet

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) creese, kris, keris

źródła:

kris (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kris

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kris (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kryzys

odmiana:

(1.1) en kris, krisen, kriser, kriserna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) krisbudget

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: