kredyciarz (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. osoba, która zaciągnęła kredyt, często w odniesieniu do kredytu hipotecznego
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Założę się, że za kilka lat znów zacznie się zbiorowy lament w styluoszukali nas”, „my nie wiedzieliśmy, że tak będziealbonikt wtedy nie mógł tego przewidzieć”. Bzdura. Ostrzegano frankowców przed 2008 rokiem. Tak samo jak teraz ostrzegamy kredyciarzy złotowych zadłużających się po korek w rekordowo tanim pieniądzu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kredyt m
zdrobn. kredycik
przym. kredytowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Krzysztof Kolany, Kredytowi kamikaze [w:] bankier.pl 2018-09-03.