kredit

kredit (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kredyt

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kredit	kredity
dopełniacz	kreditu	kreditů
celownik	kreditu	kreditům
biernik	kredit	kredity
wołacz	kredite	kredity
miejscownik	kreditu	kreditech
narzędnik	kreditem	kredity

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kreditní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kredit (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ekon. kredyt

odmiana:

(1.1) en kredit, krediten, krediter, krediterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kreditkort

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kreditera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kredit (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kredyt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: