kradzieżność (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[kraˈʥ̑ɛʒnɔɕʨ̑], AS[kraʒ́ežność], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. skłonność do dokonywania kradzieży[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kradzież ż, okradanie n
przym. kradzieżny
czas. wkraść się
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kradzieżny + -ość < pol. kradzież + -ny
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 326.