krótkotrwałość (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co krótkotrwałe
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Brzmi to jak paradoks, ale tak jest w istocie: wieczność miłości mieści się w jej krótkotrwałości[1].
składnia:
(1.1) krótkotrwałość + D.
kolokacje:
(1.1) krótkotrwałość życia / szczęścia
synonimy:
(1.1) chwilowość, przelotność, przemijalność
antonimy:
(1.1) długotrwałość
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) czasowość, sezonowość
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. krótkotrwały
przysł. krótkotrwale
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. krótkotrwały + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[3], Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej. Autorzy Wielkiego słownika języka polskiego, podając pełną odmianę, stwierdzają: „zwykle lp[5].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jezioro Bodeńskie, Stanisław Dygat, 1946 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „krótkotrwałość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Hasło „krótkotrwałość” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5.   Hasło „krótkotrwałość” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.