króliczy

króliczy (język polski)

wymowa:

IPA: [kruˈlʲiʧ̑ɨ], AS: [krulʹičy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) charakterystyczny dla królika; dotyczący, odnoszący się do królika (zwierzęcia)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	króliczy		królicza	królicze	króliczy	królicze
dopełniacz	króliczego		króliczej	króliczego	króliczych
celownik	króliczemu		króliczej	króliczemu	króliczym
biernik	króliczego	króliczy	króliczą	królicze	króliczych	królicze
narzędnik	króliczym		króliczą	króliczym	króliczymi
miejscownik	króliczym		króliczej	króliczym	króliczych
wołacz	króliczy		królicza	królicze	króliczy	królicze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) królicza norka • królicza łapka • królicze futro • królicza pieczeń

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. króliczek mzw, królik m, królikarnia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) kunikla
• hiszpański: (1.1) conejil
• kaszubski: (1.1) trusy
• włoski: (1.1) conigliesco

źródła: