koziołek (język polski) edytuj

 
koziołek (1.1)
 
koziołki (1.6)
wymowa:
IPA[kɔˈʑɔwɛk], AS[koźou̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. młody lub mały kozioł
(1.2) zool. młody samiec sarny
(1.3) ćwiczenie fizyczne z przewrotem ciała
(1.4) lekkie siedzisko woźnicy
(1.5) lud. drewniana figurka używana podczas obchodów wsi i na zabawie w ostatni wtorek karnawału[1]
(1.6) techn. lekka konstrukcja podpierająca
(1.7) ornit. zob. kszyk[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) capek, koźlak, koźlątko
(1.3) fikołek
(1.6) kawaleto, kobyłka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koziołkowanie n, kozioł m, koźlątko n, koźlak m, koźlina ż, koza ż, koźlę n, koziarz mos
przym. koźli, koziołkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kozioł + -ek
uwagi:
(1.7) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ostatki w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 273.
  2.   Hasło „baranek” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. I, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 54.