kotlarz

kotlarz (język polski)

kotlarz (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkɔtlaʃ], AS: [kotlaš], zjawiska fonetyczne: wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzem. rzemieślnik, który wyrabia naczynia metalowe, kotły; zob. też kotlarz w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kotlarz miedzi, kotlarz żelaza

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kocioł m, kotlista m, kotłownia ż, kotlarstwo n, kotłowanie n, zakotłowanie n, kotłowanina ż, kociołek mrz

czas. kotłować, zakotłować

przym. kotłowy, kotlarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) coppersmith, tinker, brazier
• bułgarski: (1.1) казанджия m
• interlingua: (1.1) caldierero, latonero
• słowacki: (1.1) kotlár m
• włoski: (1.1) fabbro ramaio

źródła: