koszałki-opałki (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kɔˈʃawʲci ɔˈpawʲci], AS[košau̯ʹḱi opau̯ʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. akc. ?/i
znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) pot. głupstwa, brednie, rzeczy zmyślone[1]
odmiana:
(1.1) blp,
przykłady:
(1.1) Przez cały wieczór opowiadał jakieś koszałki-opałki, ale dzieciaki były zachwycone.
składnia:
kolokacje:
(1.1) opowiadać / pleść koszałki-opałki
synonimy:
(1.1) pot. banialuki, androny, farmazony, duby smalone; grub. pierdoły; reg. kipki-opałki, koszały-opały, koszyczki-opałeczki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) imię Koszałek-Opałek nosi jeden z krasnali w baśni M. Konopnickiej O krasnoludkach i o sierotce Marysi
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „koszałka” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 494.
  2.   Hasło „koszałki-opałki” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.