kostur
kostur (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kostur kostury dopełniacz kostura kosturów celownik kosturowi kosturom biernik kostur kostury narzędnik kosturem kosturami miejscownik kosturze kosturach wołacz kosturze kostury
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *kosturъ → coś kościanego, zrobionego z kości[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Artur Baniewicz, Smoczy pazur, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „kostur” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
kostur (język chorwacki)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) anat. szkielet, układ kostny[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) skelet
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: