wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kij lub laska używane jako podpórka przy chodzeniu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Niektóre staruszki wymyślały mu od ostatnich, jedna stłukła go kosturem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kostucha ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *kosturъcoś kościanego, zrobionego z kości[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Artur Baniewicz, Smoczy pazur, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Hasło „kostur” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) anat. szkielet, układ kostny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skelet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: