koste

koste (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) kosztować

(1.2) przest. wykosztować się, opłacić

(1.3) przen. powodować utratę

odmiana:

(1) at koste, koster, kostede, (have) kostet

przykłady:

(1.1) Billedet koster seks kroner og femten øre. → Ten obrazek kosztuje sześć koron i piętnaście øre.

(1.3) Han ønsker at være anonym, da han ikke vil risikere, at den faglige aktivitet koster ham arbejdet. → Chce pozostać anonimowy, aby nie ryzykować, że aktywność związkowa będzie go kosztowała pracę.

(1.3) Oversvømmelsen kostede 16 mennesker livet. → Powódź kosztowała 16 osób życie.

składnia:

(1.3) at koste ng ngt → kosztować kogoś coś

kolokacje:

synonimy:

(1.2) bekoste

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

dolnoniem. kosten

uwagi:

źródła:

koste (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) kosztować

odmiana:

(1.1) å koste, koster, kostet, kostet lub å koste, koster, kosta, kosta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: