kosmonauta (język polski) edytuj

 
kosmonauta (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˌkɔsmɔ̃ˈnawta], AS[kosmõnau̯ta], zjawiska fonetyczne: nazal.u → ł akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który wziął udział w podróży kosmicznej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Obejmować Ziemię wzrokiem to marzenie ziściło się jedynie kosmonautom, a telewidzowie dostają tylko namiastkę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) astronauta
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kosmonautyka ż, kosmonautyczność ż
forma żeńska kosmonautka ż
przym. kosmonautyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kosmo- + -nauta
uwagi:
(1.1) Termin kosmonauta odnosi się przede wszystkim do radzieckich astronautów.
(1.1) nie mylić z: kosmita
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: astronauta
źródła:

kosmonauta (język baskijski) edytuj

 
kosmonauta (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kosmonauta[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) astronauta
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kosmonautika
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: