kosmita
kosmita (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) s.f. hipotetyczny mieszkaniec planety innej niż Ziemia, planetoidy, księżyca itp.; zob. też kosmita w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kosmita kosmici dopełniacz kosmity kosmitów celownik kosmicie kosmitom biernik kosmitę kosmitów narzędnik kosmitą kosmitami miejscownik kosmicie kosmitach wołacz kosmito kosmici depr. M. i W. lm: (te) kosmity[1]
- przykłady:
- (1.1) Czy kosmici naprawdę istnieją?[2]
- (1.1) Kim są kosmici i jakie są ich plany względem Ziemi i Ziemian?[3]
- (1.1) Moja siostra wierzy, że została uprowadzona przez kosmitów.
- (1.1) W 1978 roku rolnik Jan Wolski z Emilcina przeżył spotkanie z kosmitami[4].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) groźny / przyjazny kosmita • być uprowadzonym przez / spotkać kosmitę • być kosmitą • spotkanie z kosmitą • kosmici wylądowali • ohydni kosmici / ohydne kosmity • inwazja kosmitów
- antonimy:
- (1.1) Ziemianin
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- (1.1) Andromedianin, Anunnaki, Arkturianin, Kasjopejanin, Marsjanin, Merkurianin, Plejadianin, Ra, Reticulianin, Selenita, Szarak, Wenusjanin
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kosmos m, kosmiczność ż, kosmogonia ż, kosmologia ż, kosmolog m, kosmolożka ż, kosmonauta m, kosmonautka ż, kosmonautyka ż, kosmodrom m, kosmopolita ż, kosmopolityzm m
- przym. kosmiczny, kosmologiczny, kosmogoniczny, kosmopolityczny, kosmonautyczny
- przysł. kosmicznie
- tem. słow. kosmo-
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) por. obcy • ufok • ufoludek • zielony ludzik; nie mylić z: kosmonauta
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) extraterrestrial, ET, alien
- białoruski: (1.1) іншапланецянін m
- czeski: (1.1) mimozemšťan m, ufon m, vesmířan m
- esperanto: (1.1) eksterterano, eksterterulo, rzad. alimondano
- francuski: (1.1) extraterrestre m
- hiszpański: (1.1) extraterrestre m, alienígena m
- niemiecki: (1.1) Außerirdischer m
- nowogrecki: (1.1) εξωγήινος m
- rosyjski: (1.1) инопланетянин m
- słowacki: (1.1) mimozemšťan m, pot. ufón m, vesmirčan m
- ukraiński: (1.1) інопланетянин m
- włoski: (1.1) extraterrestre m
- źródła:
- ↑ Hasło „kosmita” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ wiadomosci.dziennik.pl
- ↑ Focus.Poznać i zrozumieć świat, nr 8, Warszawa, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Fakt, nr 01.23 (19), Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kosmita” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kosmita” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.