kosiarz

kosiarz (język polski)

kosiarze (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) roln. ten, kto używa kosy; osoba ścinająca kosą

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kosiarz	kosiarze
dopełniacz	kosiarza	kosiarzy / rzad. kosiarzów
celownik	kosiarzowi	kosiarzom
biernik	kosiarza	kosiarzy / rzad. kosiarzów
narzędnik	kosiarzem	kosiarzami
miejscownik	kosiarzu	kosiarzach
wołacz	kosiarzu	kosiarze

przykłady:

(1.1) Pod drzewem siedział kosiarz i ostrzył kosę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) kośnik

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kosa ż, kosiarka ż, koszenie n, skoszenie n, wykoszenie n, podkoszenie n, podkaszanie n, kośba ż

czas. wykaszać ndk., wykosić dk., kosić ndk., skosić dk., podkosić dk., podkaszać ndk.

przym. kosiarski, kośny, kosiarkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kosić + -arz

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mower, haymaker
• bułgarski: (1.1) косач m
• hiszpański: (1.1) segador m
• niemiecki: (1.1) Mäher m
• włoski: (1.1) falciatore m

źródła: