koryntka

koryntka (język polski)

koryntki (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hand. spoż. rodzaj drobnej ciemnej rodzynki pochodzącej z Grecji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koryntka	koryntki
dopełniacz	koryntki	koryntek
celownik	koryntce	koryntkom
biernik	koryntkę	koryntki
narzędnik	koryntką	koryntkami
miejscownik	koryntce	koryntkach
wołacz	koryntko	koryntki

przykłady:

(1.1) Zważy mi pani tak z pół kilo koryntek?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzynka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Korynt mrz, Koryntianin mos, koryntianin mos, Koryntczyk mos, koryntczyk mos, Koryntyjczyk mos, koryntyjczyk mos, Koryntianka ż, koryntianka ż, koryntyjskość ż, Koryntia ż, koryntówna ż

przym. koryncki, koryntyjski

przysł. koryntyjsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Korynt + -ka

uwagi:

(1.1) zobacz też: cybeb • damascenka • koryntka • sułtanka

tłumaczenia:

źródła: