koryntówna

koryntówna (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eufem. kobieta lekkich obyczajów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koryntówna	koryntówny
dopełniacz	koryntówny	koryntówien
celownik	koryntównie	koryntównom
biernik	koryntównę	koryntówny
narzędnik	koryntówną	koryntównami
miejscownik	koryntównie	koryntównach
wołacz	koryntówno	koryntówny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) córa Koryntu

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Korynt mrz, Koryntianin mos, koryntianin mos, Koryntczyk mos, koryntczyk mos, Koryntyjczyk mos, koryntyjczyk mos, Koryntianka ż, koryntianka ż, koryntyjskość ż, Koryntia ż, koryntka ż

przym. koryncki, koryntyjski

przysł. koryntyjsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Korynt + -ówna

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: córa Koryntu

źródła: