koryntówna (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eufem. kobieta lekkich obyczajów[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) córa Koryntu
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Korynt mrz, Koryntianin mos, koryntianin mos, Koryntczyk mos, koryntczyk mos, Koryntyjczyk mos, koryntyjczyk mos, Koryntianka ż, koryntianka ż, koryntyjskość ż, Koryntia ż, koryntka ż
przym. koryncki, koryntyjski
przysł. koryntyjsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Korynt + -ówna
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: córa Koryntu
źródła:
  1.   Hasło „koryntówna” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.