kortslutning

kortslutning (język duński)

en kortslutning (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) elektr. zwarcie

odmiana:

(1.1) en kortslutning, kortslutningen, kortslutninger, kortslutningerne

przykłady:

(1.1) En officiel undersøgelse viste, at en kortslutning havde været årsag til branden. → Oficjalne dochodzenie wykazało, że przyczyną pożaru było zwarcie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kortslutte

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. kortslutte

uwagi:

źródła: