koronawirus (język polski)

edytuj
 
koronawirusy (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) mikrobiol. wirus z podrodziny Coronavirinae[1] powodujący infekcje układu oddechowego; zob. też koronawirusy w Wikipedii
(1.2) pot. wirus SARS-CoV-2[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Władze Arabii Saudyjskiej podjęły próbę uciszenia wirusologa, który donosił o nowym szczepie koronawirusa wykrytym po raz pierwszy u pacjenta szpitala w Dżuddzie jesienią 2012 roku[3].
składnia:
kolokacje:
(1.1) infekcja / zarażenie koronawirusem • koronawirus atakuje / rozprzestrzenia się / wywołuje chorobę
synonimy:
(1.2) chiński wirus[4], korona[2], koronka, wirus z Wuhan[4]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wirus
hiponimy:
(1.1) alfa-koronowirusbeta-koronowirusgamma-koronowirusdelta-koronowirusSARS-CoV-2229E (HCoV 229E) • OC43 (HCoV OC43) • SARS (SARS CoV Urbani) • NL63 (HCoV NL63, wirus New Haven) • HKU1 (HCoV HKU1)
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. koronawirusowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. coronavirus < łac. corona + viruskorona + wirus (nazwa od kształtu osłonki tego rodzaju wirusów, przypominającej koronę)[2]
uwagi:
forma koronowirus jest niepoprawna[5]
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Coronavirinae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 2,0 2,1 2,2 Katarzyna Kuligowska, Język w czasach zarazy. O wpływie pandemii na system leksykalny języka polskiego i rosyjskiego, „Acta Polono-Ruthenica” XXV/3, 2020, s. 112.
  3. Sonia Shah, Epidemia. Od dżumy przez HIV po ebolę, Wydawnictwo Znak Horyzont 2019, ISBN 9788324057399.
  4. 4,0 4,1 Katarzyna Kuligowska, Język w czasach zarazy. O wpływie pandemii na system leksykalny języka polskiego i rosyjskiego, „Acta Polono-Ruthenica” XXV/3, 2020, s. 113.
  5.   Porada „Koronawirus” w: Poradnia językowa PWN.